Birgit Ente judoka naar Olympische Spelen

Wanneer en waar ben je geboren en uit wat voor gezin kom je?

“Ik ben op 27 juli 1988 geboren in Alkmaar. Daar woonde ik tot mijn achtste jaar samen met mijn ouders, oudere zus en tweelingzus. Het was een druk gezin met vier vrouwelijke leeuwen en een stier. Daarna zijn we naar Almere verhuisd vanwege het werk van mijn vader. Rond mijn twaalfde jaar zijn mijn ouders gescheiden en toen ik zestien was ben ik in Amsterdam naar school gegaan en verhuisde ik met mijn moeder mee naar Amsterdam.”

Hoe ben je met de judosport in aanraking gekomen?

“Mijn ouders zijn heel sportief. Mijn moeder deed aan waterpolo en paardrijden en mijn vader deed aan judo. Hij heeft op het CIOS gezeten en is een echte sportman.

Zo komt het dat mijn tweelingzus Kirsten en ik al vanaf ons vierde jaar op de judomat staan. In Alkmaar trainde we bij Sportinstituut Tom van der Kolk. Daar ligt de basis van mijn judocarrière. Toen we naar Almere verhuisden zijn mijn tweelingzus en ik nog jaren naar Alkmaar gereisd om bij Tom te blijven judoën. Twee keer per week zaten we in de trein en kwamen dan pas om elf uur ’s avonds thuis. Dat was best zwaar maar we hadden het voor onze sport over.”

Judoot je tweelingzus ook nog?

“Nee, mijn tweelingzus Kirsten is op haar zestiende gestopt met judo. De mentale druk is erg groot als je in de top mee wilt doen. Zij heeft voor een maatschappelijke carrière gekozen en ik ben heel trots op haar, want ze doet het erg goed. Ze is enorm creatief! We houden overigens allemaal enorm van reizen. Kirsten gaat met haar vriend binnenkort een wereldreis maken. En ik neem tijdens elk toernooi in het buitenland even de tijd om iets van het land en de cultuur te zien.”

Kan je iets vertellen over je judo prestaties?

“Op mijn twaalfde deed ik voor het eerst mee aan het Nederlands Kampioenschap onder vijftien jaar mee en op mijn vijftiende mocht ik naar het Europees Kampioenschap onder zeventien jaar. Daar werd ik zevende en dat smaakte naar meer! Vanaf 2005 heb ik mijn focus echt op judo gelegd. Daarom ben ik aan de Johan Cruyff University gaan studeren zodat ik sport en studie optimaal kon combineren. Na twee zilveren medailles op het Europees Kampioenschap onder 23 jaar en een zevende plek op het Wereld Kampioenschap senioren 2009 kreeg ik mijn A-status van NOC*NSF.

Train je nog steeds in Alkmaar?

“Nee in januari 2009 heb ik de overstap gemaakt naar Haarlem Kenamju onder leiding van Benito Maij met het doel me te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Het was niet makkelijk om bij Tom weg te gaan. Hij was een soort tweede vader voor me. Maar om me nog verder te ontwikkelen is de informatie en structuur van Benito erg welkom al is de echte klik met hem een jaar na mijn overstap gekomen. Ik vind het lastig iemand ‘volledig’ te vertrouwen en hij is het tegenovergestelde van mijn persoonlijkheid. Ik ben meer een denker en dromer. Ik doe dingen op gevoel en intuïtie. Maar toen de klik er eenmaal was, gingen de prestaties ook vooruit.”

Je hebt jezelf gekwalificeerd voor de Olympische Spelen. Kan je uitleggen hoe zoiets in zijn werk gaat?

“Kwalificeren doe je door punten te halen in wedstrijden. De punten in het jaar van mei 2010 tot mei 2011 tellen voor vijftig procent mee. Het jaar erna tellen de punten voor honderd procent mee. Helaas was ik in 2010 geblesseerd aan mijn schouder en heb ik niet veel punten gehaald. Het kwam dus voornamelijk op dit jaar aan.” Vervolgens noemt Birgit de vele wedstrijden die een rol hebben gespeeld. Het valt mij op dat er veel gereisd wordt. Ze noemt Dusseldorf, Bakoe, Venezuela, Madrid, Rome en Japan. Maar ik zie een twinkel in haar ogen als ze haar tweede plek op de Grand Prix wedstrijd in Amsterdam noemt. “Dat was zo gaaf, vooral omdat er veel familie en vrienden op de tribune zaten.”

“Wat heel jammer was dat ik tijdens de World Cup in Boedapest zilver haalde in plaats van het goud dat het had moeten zijn. Anders had ik me al vanaf dat moment geplaatst voor Londen. Om je te kwalificeren moet je bij de beste veertien van de wereld horen en ik sta vijftiende. Gelukkig zijn er nog extra tickets per continent en ik was de beste van Nederland en behoorde tot de beste ‘overige twee’ in mijn gewichtsklasse. Zo is het me dus toch gelukt!”

Hoe schat je je kansen in?

“Het niveau van de wereldtop ligt heel dicht bij elkaar. We maken bijna allemaal kans om een medaille te winnen. Het is heel belangrijk om goed te zijn in je hoofd. Dat probeer ik vooral voor elkaar te krijgen door zo relaxed mogelijk te zijn. Ik draai vrolijke muziek en probeer de wedstrijd voor me te zien. Na de loting in de ochtend maak ik met mijn coach een tactisch plan en daarna gaan we trainen. Dan moet een sparringpartner zich in mijn tegenstander verplaatsen en kan ik vooral trainen op haar dominante pakking. Ik ben iemand die graag dingen voelt. Dit is voor mij dus heel belangrijk in de voorbereiding. Maar ik ga wel altijd uit van mijn eigen kracht. Daarvoor heb je wel geduld nodig. Je moet wachten tot je tegenstander uit controle is. Soms wil ik nog iets te snel scoren.”

Wat is je weekindeling en hoe bereid je je voor op Londen?

“Elke ochtend doe ik cardio training en maandag, woensdag, donderdag en zondag doe ik randorie training. Dat zijn ‘oefen’wedstrijdjes. Op vrijdag doe ik een techniek training en op dinsdag en donderdag doe ik aan krachttraining in Rotterdam. Daar train ik met meerdere topsporters, zoals bijvoorbeeld bokster Nouchka Fontijn. Ik werd door de bondscoach op deze trainingsplek attent gemaakt. Het is even reizen vanaf Haarlem, maar wel erg goed.

Verder zijn er trainingsstages. Zo zijn we in Engeland geweest om alvast een beetje te wennen en hebben we heel hard getraind in China. Ik ben daar geweest samen met Marhinde Verkerk, Edith Bosch en Elisabeth Willeboordse. Ik ben duidelijk de jongste van dat stel. Ik ben wat drukker en moet mezelf nog bewijzen. Zij hebben alle drie al zoveel titels. Echt respect hoor!

Verder moet ik natuurlijk zorgen dat ik op de wedstrijddag goed op gewicht ben. Ik mag niet zwaarder zijn dan 48 kilo. Dus ik leef heel bewust en zorg dat ik voor de wedstrijd goed op gewicht ben. Soms pas ik mijn voedingsschema daarop aan. En ja, soms betekent dat, dat ik een dag voor de wedstrijd leef op het minimale. Maar zoals het laatst in de krant stond is ver uit zijn verband getrokken, dat klopte gewoonweg niet.”

Vlnr: Marhinde Verkerk, Elisabeth Williboordse, Brigit Ente, Edith Bosch

Waar zit jouw kracht?

“Dennis van der Geest schreef ooit in zijn boek LOS: ‘Je bent een karikatuur van jezelf op de mat.’ En dat klopt! Ik ben chaotisch op de mat en daarbuiten. Daardoor ben ik creatief en doe ik onverwachte dingen. Dat is een hele mooie kracht, zeker als ik de ruimte krijg.”

Hoe zie jij de toekomst?

“Eigenlijk wil ik nog zoveel doen. Het liefst studeren in Spanje. Dat is zo’n heerlijk land. Het gaat daar allemaal veel makkelijker. Meer ‘easy living’ zoals dat heet. Ik wil mezelf in ieder geval blijven ontwikkelen en meer culturen leren kennen.

Ik denk dat ik wel met judo door ga tot Rio (red. Olympische Spelen 2016) en misschien nog wel daarna. Dat hangt van mijn prestatie af. Dat kan natuurlijk zolang je blijft presteren en je sponsors (red. ze noemt Plantina, Adidas en NOC*NSF) toekomst in je zien.”

Heb je als topsporter nog een sociaal leven?

“Ik moet toegeven dat dat soms lastig is. Ook omdat je op je gewicht moet letten is het verstandig niet naar feestjes te gaan. Ik ken mezelf namelijk, dan kan ik me niet goed beheersen. Tijd voor een vriendje is er nog niet. Wie weet na Londen, haha.”

Kan je vrouwen die nog niet sporten meegeven wat sport met je kan doen?

“Sport is een hele mooie uitlaatklep. Je kunt stress kwijt raken. Ga bijvoorbeeld even lekker hardlopen. Dat is zo’n lekker rustmoment voor jezelf en geeft zo’n heerlijk vrijheidsgevoel. Daarnaast is sporten vooral ook leuk en leer je andere mensen kennen. Met sporten is mensen ontmoeten makkelijker en informeel.”

Ik neem afscheid van Birgit vanuit een café waar inmiddels heel veel mensen een kopje koffie zijn komen drinken. Natuurlijk wens ik haar heel veel succes in Londen en ik vind het een hele eer dat ik haar heb mogen ontmoeten. Wat een prachtige sportvrouw!