Skip to main content

Home

Nina Keizer zeilster en sportvrouw van het jaar

SportVrouw van het jaar
Tijdens het Sportgala 2011 van Alphen aan den Rijn werd ze uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar 2011. Ze kon zelf niet bij de uitreiking zijn omdat ze voor een wedstrijd in Miami zat. Dus voor De SportVrouw een reden om een afspraak met Nina te maken zodra ze terug was in Nederland.

Alphen aan den Rijn
Het is een hele mooie winterdag. Elf graden vorst en het elfstedentocht virus heerst enorm. Ik heb een afspraak met Nina Keijzer. Zij werd Europees jeugd kampioen zeilen dit jaar. Aan de rand van Alphen staat een prachtig huis. Er staat een zeilboot voor de deur dus ik ben bij het juiste adres. Nina doet zelf open, ze is rustig en vriendelijk. Haar moeder is ook thuis, maar die wordt door Nina verzocht zich niet met het gesprek te bemoeien. Het is duidelijk dat ik voor iemand zit die weet wat ze wil.

Opgroeien met zeilen
Nina komt uit een gezin met drie dochters. Zij is de middelste en is geboren op 24 febuari 1990. Nina groeit met het zeilen op. Elk weekeinde gaan ze met haar ouders naar hun boot op het Braassemermeer waar de drie dochters als vanzelfsprekend lid worden van de zeilclub.
Als tien jarig meisje zeilt in een Optimist. Ze is handig, sterk, heeft een goede techniek en weet een hoge snelheid te halen. Dit talent valt op en daarom wordt ze opgenomen in het Nederlands jeugdteam. Dat betekende wel dat haar ouders elk weekeinde naar een andere locatie moesten afreizen om haar dochter naar de training te brengen. In de voorjaarsvakantie werd er door het jeugdteam in Zuid-Frankrijk getraind.

 

EK en WK
Tussen haar twaalfde en vijftiende jaar deed Nina mee aan EK wedstrijden in Italië, Zweden en Kroatië.  Op haar 15e deed ze voor het eerst mee aan het WK in Zwiterland waar ze als dertiende eindigde.
Maar zodra je vijftien bent is de Optimist te klein voor je en wordt er verwacht dat je overstapt. De meest logische stap is dan de 420, wat als “viertwintig” wordt uitgespoken. Dit is een grotere twee persoons boot. Het lag zeer voor de hand dat Nina met Anneloes van Veen ging zeilen, want zij waren in het jeugdteam vriendinnen en hadden een goede klik.
Deze overgang gaat niet helemaal vanzelf. Er moeten nieuwe technieken worden aangeleerd en dat was tijdens het eerste EK en WK wel te merken. Die wedstrijden waren heel erg zwaar voor het duo Keijzer en van Veen. Toch bleven ze hard doortrainen. Nu ook drie keer in de week naar de sportschool om te trainen op stabiliteit, uithoudingsvermogen en explosieve kracht.

Trainen
Ik heb als niet zeiler geen verstand van trainingen en wedstrijden dus vraag Nina mij uit te leggen hoe dat in zijn werk gaat. Ze vertelt dat de trainingen om 8 uur ‘s ochtends starten. Ze maken dan de boot klaar en krijgen vervolgens een gesprek met de coach. Er wordt op verschillende facetten getraind. Zo was het voor Nina en Anneloes belangrijk om goed op de start te trainen om na het startsein snel weg te kunnen zijn.
De coach gaat in een motorboot mee het water op en geeft op die manier aanwijzingen. Dat doet de coach aan ongeveer zeven teams tegelijk.

Wedstrijden
Een wedstrijd is over het algemeen over meerdere dagen verdeeld en er worden per dag meerdere wedstrijden gevaren. Als een team het water opgaat is het ongeveer een uur varen om bij de wedstrijdlokatie te komen. Daarna wordt een wedstrijd met een streeftijd van 70 minuten gevaren. Lunchen doe je op het water om vervolgens een tweede en soms ook derde wedstrijd te varen. Publiek kan vaak mee op een soort rondvaart boot. Meestal vindt op de laatste dag van de wedstrijd een finale plaats, waar de beste 10 teams aan deelnemen. Deze wedstrijd kan meestal vanaf de kant door de toeschouwers worden gevolgd.

Vier-zeventig
Nina stapt samen met Anneloes op hun achtiende jaar van de 420 over op de 470 boot. “Heel simpel”, zegt Nina, “deze boot is dus vijftig centimeter langer”. Ik ben helemaal blij met die uitleg, want voor mij gaat er een nieuwe wereld open.
De 470 is een boot voor volwassenen en belangrijker nog, een olympische klasse. Als Nina dat vertelt begint ze te stralen. Het is mij al direct duidelijk dat ze een duidelijke doelstelling heeft: Olympische spelen. Nina vertelt dat Londen voor haar en Anneloes nog niet haalbaar is. Lobke Berkhout en Lisa Westerhof hebben zich inmiddels al geplaatst en er mag per land dat zich heeft gekwalificeerd (bij de eerste 19 eindigen tijdens het WK) maar één team meedoen. Maar Nina lacht bescheiden als ik zeg dat Anneloes en zij mooie opvolgens van Lisa en Lobke kunnen worden. Er verschijnt een glinstering in haar ogen, waardoor woorden niet nodig zijn om te zien dat ze deze droom echt waar wil gaan maken.

 

Blessure leed
Maar niet alles gaat over rozen bij Nina. Zij heeft in 2010 serieus veel last gehad van een scheenbeen blessure waardoor ze negen maanden uit de running is geweest. Dat heeft haar echter niet weerhouden om eind 2010 wel het WK jeugd te varen in Qatar. En in 2011 won ze het EK tot 21 jaar in België, een mooie kroon op het harde trainen. Met deze prestatie mochten ze ook deelnemen aan het WK in Australië waar zij zich konden meten met de wereldtop. “We hebben daar heel erg veel geleerd en zijn 34e geworden van de 50”, aldus Nina.
Tijdens het Sportgala Alphen aan den Rijn zat Nina in Miami voor een wereldbeker wedstrijd. Helaas speelde de blessure weer op en dus gunt zij zichzelf even rust. De training in Mallorca gaat dan ook niet door.

Eigen boot
Ik vraag Nina hoe dat zit met de boot. Heeft ze haar eigen boot als ze een wedstrijd vaart? Het antwoord daarop is, ja. De boot is van de bond, maar er zijn meerdere boten voor hun team beschikbaar die naar de wedstrijdlokatie worden verscheept. Dit is voor Anneloes en Nina geregeld omdat zij bij het NOC*NSF een IT status hebben. Ik ben blij dat ik dit heb gevraagd, want daarmee krijg je een betere indruk wat er allemaal bij de zeilsport komt kijken.

Studeren
Naast haar sport studeert Nina aan de Erasmus Universiteit. Ze doet de Engelse versie van de opleiding bedrijfskunde en is nu bezig met een master in marketing. Anneloes studeert medicijnen dus het team duikt ook in het buitenland regelmatig in de boeken. Zeker als het tentamen tijd is. Gelukkig zijn er vaak meerdere data waarop tentamens mogelijk zijn zodat er rondom de wedstrijden heen tentamens gemaakt kunnen worden.

Sportschool
Naast studeren en zeilen gaat ze nu elke dag naar de sportschool om te trainen. Soms zelfs twee keer op een dag. Kracht- en conditietrainingen worden afgewisseld. Als hobby geeft Nina aan dat ze graag aan Yoga doet en probeert zoveel mogelijk haar vrienden bij te houden. Stappen in het weekeinde zit er niet in, maar dat ziet Nina zeker niet als een probleem. Als ontspanning kijkt Nina graag naar een film, zodat ze even helemaal nergens aan hoeft te denken en niets hoeft te doen. Haar laptop gaat dan ook elke reis mee.

Teamsport
Tot slot vraag ik Nina wat ze vrouwen die willen gaan sporten mee wil geven. Daar hoeft ze niet lang over na te denken. “Kies voor een teamsport of een sport dat je samen met anderen doet, zoals tennis. Want samen sporten is veel leuker en feervoller. Dat hou je langer vol dan in je eentje fitnessen.
Ik bedank Nina voor haar open en gezellige gesprek. Na het maken van wat foto’s in het prachtige huis neem ik afscheid van een leuk spontane en intelligente sportvrouw. We gaan zeker nog meer van haar en Anneloes horen! Ik wens haar dan ook heel veel succes.

 

  • Aangemaakt op .